شهری بی صاحب بنام تهران !!…
وقتی سخن از انتخابات در سازمان معظم نظام مهندسی به میان است ، دوستان شهرداری و وزارتخانه برای تصرف مناصب آن، دندان تیز می‌کنند و از همه امکانات خودی و غیرخودی بهره برده تا شاید بتوانند جای پایی در آن برای خود دست و پا نمایند، اما وقتی نوبت به انتخابات شورای شهر می‌رسد نظام مهندسی منفعل عمل کرده و از سر شکم سیری برخی از اعضاء در آن بصورت انفرادی وارد شده و صد البته توفیقی نیز حاصل نمی‌کنند. حال وقتی زمان انتخاب شهردارها فرا می‌رسد و لیست کاندیداهای مختلف در رسانه‌ها منتشر می شود جای افسوس دارد که سازمان ساکت است و نشسته تا ببیند دست آخر چه کسی بر مسند خواهد نشست.
بی‌تردید سازمان نظام مهندسی در خصوص نظارت و اجراء و همچنین ارائه پیشنهادات و طرح‌هایی در مدیریت شهری نقش بسزائی می‌تواند بازی نماید و تعامل این دو نهاد مردمی و غیردولتی برای بهبود اوضاع زندگی در شهر، امریست حیاتی، اما افسوس که سابقه شهرداران نشان داده که هرگز به سازمان نظام مهندسی روی خوش نشان نخواهند داد و اساسا با علت وجود این سازمان، مشکل دارند.
بد نیست همکاران نیم نگاهی به برنامه‌های ارائه شده توسط کاندیداهای منصب شهرداری‌ها در ادوار مختلف بیاندازند؛ همه آنها چند نقطه مشترک دارند:
نام سازمان نظام مهندسی و نقش این سازمان در ارتقاء کیفیت ساخت… در همه آنها خالیست.
هیچ کدام سخنی از استحکام بنا و ارتقای ایمنی در مقابل حوادث طبیعی همچون زلزله… به میان نمی‌آورند.
ضرورت رعایت مبحث انرژی برای ارتقای کیفیت زندگی و همچنین اجرای مبحث بیست و دو در برنامه دوستان مسکوت مانده…
هیچ کس نگفته در صورت وقوع زلزله چه خواهدکرد و البته کسی بر داستان فرونشت زمین در تهران و سایر شهرها چاره‌ای نیندیشیده…
#سخن_آخر : اگر چه شهر تهران هرگز بی‌شهردار نمانده، اما با توجه به بی‌برنامه‌گی عمومی در آن و عدم هماهنگی و همدلی سازمان‌های متولی، شاید بی‌راه نباشد که بگوییم تهران شهری بی‌صاحب مانده در ایران است.
به قلم مهندس مقری
گردآوری : گروه مهندسی عمارت