اگر صادق باشیم باید قبول نمائیم که نوسازی بافت فرسوده یک خواست ملی‌ست و اگر محقق نگردد در صورت وقوع حوادث غیر مترقبه نظیر زلزله باید منتظر فاجعه ملی بود …
بیش از سی درصد بافت شهری تهران ، فرسوده تلقی شده و دولت عزم بر نوسازی آن دارد اما سرمایه گذاران بدلیل عدم سود آوری ، چندان تمایلی به اجرای پروژه‌های عمرانی در مناطق فوق ندارند …
البته بدلیل ریسک بالا و صعوبت ساخت شرکتهای بیمه نیز از انجام وظایف خود سر باز می‌زنند.
در این میان شهرداری برای تشویق مالکین و سازندگان از خیر اخذ عوارض نوسازی و بخشی از تعرفه خرید تراکم گذشته و دولت نیز با تقبل بخشی از سود وام ساخت این فرایند را تسهیل کرده و از نظام مهندسی هم خواسته از خیر پنجاه درصد تعرفه خود بگذرد و در مقابل، پروژه‌های فوق با ضریب نیم در ظرفیت مهندسان لحاظ گردد …
در مقابل برخی از همکاران نتنها با کاهش پنجاه در صدی تعرفه مخالفند و آن را غیر قانونی می‌دانند بلکه بدلیل ریسک بالای فعالیت در بافت فرسوده اعتقاد به افزایش آن دارند.
این در حالیست که افزایش و کاهش تعرفه‌ها در حد و حدود قانونی از وظایف ذاتی هیات پنج نفره استان است …
لازم به یادآوریست که ارائه خدمات رایگان به اقشار آسیب پذیر بصورت رایگان در کانون وکلا و با تعرفه دولتی توسط اعضای نظام پزشکی امری عادی و متداول است…
با توجه به بودجه دولتی اختصاص داده شده در بازسازی بافت فرسوده و سابقه تلخ مسکن مهر که رئیس دولت خود نیز از اعضاء سازمان محسوب می‌گردید و حاضر به استفاده از خدمات سازمان نگردید …. امکان استفاده از شرکتهای فنی اجرائی با برگزاری مناقصه وجود دارد که خود زنگ خطری جدی برای سازمان مطبوع نظام مهندسی است.
اصل موضوع همکاری جدی سازمان در بازسازی بافت فرسوده در عزم ملی بوجود آمده، لازم و ضروری به نظر می‌رسد ولیکن اصلاح تفاهم همکاری نیز ضمن کاهش اعتراضات صنفی در ایجاد انگیزه اعضاء بی تاثیر نخواهد بود.