همانطور که میدانیم ساختمان‌ها نیز مانند انسان‌ها و دیگر اشیاء با گذشت زمان دچار فرسودگی و پیری می‌شوند یا دچار یکنواختی می‌گردند و نیاز به رسیدگی دارند. گاهی انسان‌ها به علت تعلق خاطری که به یک بنا دارند تمایلی ندارند که محل زندگی خود را تغییر بدهند و می‌خواهند آن را برای همیشه حفظ کنند. یکی از بهترین کارهایی که برای حفظ و نگهداری این ساختمان‌ها می توان انجام داد بازسازی یا نوسازی ساختمان می‌باشد. این امر از روش‌های متداول بهبود کیفیت زندگی است که علاوه بر اینکه ساختمان را زیبا و نو می‌کند و به آن استحکام می‌بخشد بسیار مقرون به صرفه نیز می‌باشد.
این پروژه در حومه شهر که در اوایل دهه 1950 توسعه یافته بود انجام گردیده ،که به محیط اطراف حیاتی دوباره بخشیده است. این خانه دو باغچه در محیط خارجی و یک باغچه در محیط داخلی را به یکدیگر متصل می‌کند.
کاوانیشی با بازسازی و مرمت مجدد فضای خانه، باغچه هایی به وجود آورد که به محیط انرژی میبخشند. باغچه‌ی مرکزی محیط L شکل به وجود آورده‌اند که با گردش باد و نور گیر کردن خانه آرامش و نشاط خانه را بیشتر کرده است.
باغچه جلویی فضایی برای بازی بچه‌های همسایه‌ها شده و باغچه جنوبی رو به فرودگاه اوساکا و اوسکا سنتر واقع شده است. سه باغچه واقع در فضای داخلی زمین به داخل ساختمان دسترسی دارند. این فضاهای سبز که در فضای مسکونی قرار داده شده‌اند محیط خانه و بیرون خانه را متعادل می‌کنند. دیوار رو به باغ فضا را تفکیک می‌کند و باغچه‌ای چندوجهی به وجود می‌آورد.
هر فضا ماهیت منحصر به فرد خود را دارد و به سایر مکان های مسکونی منتهی می شود. یکی از موارد بارز این خانه در همآمیختگی باغچه و نشیمن در عین تعامل یکدیگر با محیط بیرون نیز است.
طراحی چنین فضاهایی در حومه و چه در داخل شهر می‌تواند بسیار به کیفیت فضای زندگی کمک کند.
برگرفته از مجله‌ی Archdaily
گردآوری : گروه مهندسی عمارت