✍ عقد بیع از عقود معین، در قانون مدنی است که به معنای خرید و فروش می باشد. در قانون مدنی، بیع، تملیک عین به عوض معلوم، تعریف شده است. این قرارداد، با ایجاب و قبول فروشنده و مشتری منعقد می شود که به مجرد وقوع آن، مشتری، مالک مبیع و فروشنده، مالک ثمن می‌گردد. عقد بیع، از عقود معین و لازم در قانون مدنی است.
– شرایط و آثار آن :
👈 عقد بیع، از اقسام عقود لازم و معین در قانون مدنی می باشد. بیع در لغت، به معنای خرید و فروش است و در قانون مدنی، با عنوان انتقال مالکیت عین به دیگری در مقابل دریافت عوض معلوم، تعریف شده است. تقریبا، تمامی اشخاص، با این عقد در معاملات روزانه خود سر و کار دارند.
👈 عقد بیع، مانند هر عقد دیگری به مجرد انعقاد آثار و شرایطی را برای طرفین قرارداد ایجاد می‌کند. طرفین قرارداد، برای انعقاد یک عقد بیع صحیح، باید به این شرایط، از جمله الزام طرفین به ثبت سند بیع عین اموال غیر منقول، آگاهی داشته باشند. همچنین، انعقاد عقد بیع، آثار مهمی مانند انتقال مالکیت عین به مشتری و انتقال مالکیت ثمن به فروشنده را نیز برای طرفین به دنبال دارد.
👈 با توجه به اهمیت عقد بیع در معاملات روزمره اشخاص، در این مقاله، قصد داریم، تا در ابتدا، به این سوال پاسخ دهیم که بیع یعنی چه؟ سپس در ادامه، آثار و شرایط عقد بیع را با توجه به قانون مدنی، بررسی نماییم.
– تعریف بیع :
✍ بیع در لغت، به معنای خرید و فروش است و در اصطلاح حقوقی، بر اساس تعریفی که در ماده 338 قانون مدنی، ارائه شده است، بیع به معنای “تملیک عین به عوض معلوم” می‌باشد. یعنی، فروشنده، در قبال دریافت مبلغی، حق مالکیت خود بر عین را به دیگری انتقال می دهد و بعد از آن، مبیع به تصرف و قبض مشتری داده می‌شود. در عقد بیع، عوض، می تواند ثمن ( پول) یا عین باشد. زیرا در ماده 339 قانون مدنی، به این موضوع اشاره شده است که عقد بیع می تواند به شکل داد و ستد منعقد شود.
– ارکان عقد بیع :
✍ عقد بیع، دارای 4 رکن اساسی مبیع، ثمن، بایع و مشتری می‌باشد :
👈 مبیع به مال مورد معامله گفته می شود، که باید مالیت داشته و قابل معامله باشد.
👈 ثمن بهایی است، که در مقابل مبیع پرداخته می‌شود و می‌تواند پول و یا یک مال دیگر باشد، که به عنوان ثمن معامله قرار می‌گیرد.
👈 بایع به عنوان فروشنده که پیشنهاد فروش و ایجاب توسط او صورت می‌گیرد .
👈 مشتری، به عنوان خریدار که پیشنهاد فروش را قبول می‌کند.
✍ عقد بیع، به ایجاب و قبول منعقد می شود و در این ایجاب و قبول، الفاظ و عباراتی که به کار برده می‌شوند، باید صریح در معنای بیع باشند.
👈 با وقوع عقد بیع، مشتری مالک مبیع و فروشنده، مالک ثمن می‌گردد. موضوع عقد بیع، می تواند یک مال کلی باشد، یعنی مبیع، بر مصادیق زیادی دلالت کند؛ مانند صد کیلو آرد، که در این صورت، به موجب ماده 351 قانون مدنی، “در صورتی که مبیع، کلی (یعنی صادق بر افراد عدیده باشد) ، بیع وقتی صحیح است، که مقدار و جنس و وصف مبیع ذکر شود.”